اصول راهسازی جاده

راه سازی جاده با توسعه و شکوفایی اقتصاد رابطه ی مستقیم دارند و مهم ترین ابزار برای ایجاد ارتباط افراد با یکدیگر و مبادلات بازرگانی و مهمتر از این ها توسعه فرهنگ و بهداشت در تمام مناطق کشور است.به دلیل اهمیت ویژه ی راه سازی جاده و راه ها احداث و طراحی آن ها باید بسیار مورد توجه قرار گیرد. در ساخت راه ها مقدار مشخصی از زمین به عنوان جاده در نظر گرفته می شود که اصطلاحاً به آن حریم گفته می شود. حریم راه ها باعث می شوند که رانندگان با دید وسیع تری رانندگی کنند و خطر انحراف از جاده کاهش پیدا کند. برای ساخت جاده ما نیاز به زیرسازی داریم و از آنجایی که جاده ها متشکل از زمین و خاک هستند ما باید زیرسازی را با جامدات شروع کنیم.

راهسازی عملیاتی برای ایجاد یک جاده بر روی زمین بین ۲ نقطه با عرض مشخص است که شامل کارهایی مانند زیرسازی، روسازی، قرار دادن جدول و علائم راهنمایی و رانندگی در جاده است.

انواع راه ها:

آزاده راه : هیچ مانعی بر سر حرکت وسایل نقلیه وجود ندارد . راههایی با حداقل چهار خط عبور و حایلهای وسط راه این راهها بدون تقاطع می باشند .

بزرگ راه : مسیر هایی باحداقل ۴ خط عبور که حداقل تقاطعات ترافیکی را داشته و بریدگی ها با هم حداقل km2 فاصله دارند .

در ابتدای مسیر راه سازی جاده، باید یک نقشه توپوگرافی که مشخصات فیزیکی زمین برای ناحیه جاده را در بردارد را تهیه کنید. حتما این نقشه باید دارای منحنی های میزان باشد.این مرحله از راه سازی جاده، باید مشخصات زمین مشخص شود.در مرحله بعدی باید شعاع مناسب را با توجه به مقداری که در مرحله قبل و از مقدار شیب به دست آوردید، محاسبه کنید.سپس در مرحله سوم که یکی از مهمترین مراحل در راهسازی است.

در این مرحله باید خطوط شکسته مشخص شوند.مشخص کردن خطوط شکسته در راه به نکاتی از جمله اینکه جاده طراحی شده شما باید تعداد شکستگی ها و انحناهای کمینه داشته باشد. همچنین زاویه ای که مسیر را منحرف می کند باید حداقل مقدار خود باشد.

مرحله بعدی روسازی راه  است که بر روی لایه آخر خاک متراکم شده انجام می شود و شامل زیر اساس، اساس، یک لایه از آسفالت یا بتن است. مقدار هر یک از اینها را باید بر اساس محاسبات به دست آورد. این بخش از راهسازی با هدف افزایش مقاومت زمین در برابر فشاری که از سمت لاستیک ماشین بر آن وارد می شود، انجام می گیرد و در مرحله اخر باید مقدار خاک برداری برای سطوحی که بالاتر از سطح نرمال زمین هستند و مقدار خاک ریزی برای سطوحی که پایین تر از سطح نرمال زمین هستند، مشخص شود.

همچنین  بین منحنی بروکنر و خط اساسحله، جدول مربوط به عملیات خاکی طبق مقدار خاکبرداری و خاکریزی،باید تهیه شود. منحنی جدول عملیات خاکی که تهیه شد، رسم می شود. این منحنی بر اساس حجم های قرار گرفته در جدول عملیات خاکی و فاصله بین ایستگاه ها از مبدا مشخص می شود.