تثبیت خاک و مصالح شنی روشی است که در راهسازی به منظور بهبود کیفیت مصالح به کار میرود تا مصالحی با مشخصات مناسب برای به کار بردن در لایههای روسازی به دست آید. برای تثبیت خاک از مواد تثبیت کننده نظیر سیمان، آهک، قیر، کلرور کلسیم یا سدیم استفاده میشود. انتخاب نوع ماده تثبیت کننده به عوامل زیادی از قبیل جنس خاک، شرایط جوی منطقه، میزان آمد و شد، هدف از انجام تثبیت خاک و هزینه عملیات بستگی دارد.برخی از خاکها به علت مشخصات فنی نامطلوب و یا دارا بودن مقادیر قابل توجهی رس یا لای برای عملیات راه سازی نا مرغوب محسوب می شود.
پتانسیل استفاده از کف قیر به عنوان ماده چسباننده خاک اولین بار در سال ۱۹۵۶ مورد استفاده قرار گرفت.از آن زمان تا بحال تکنولوژی کف قیر بطور موفقیت آمیزی در کشورهای گوناگون مورد استفاده قرار گرفته است که سیر تکامل استفاده از مراحل کف قیر با تجاربی که در طول استفاده از آن بدست آمده، توسعه پیدا کرده است. پروسه اولیه استفاده از کف قیر بصورت تزریق بخار آب داخل قیر داغ بود. سیستم تولید کف برای کارخانه های آسفالتی که بخار آماده شده داشتند بسیار مناسب بود، لیکن ثابت گردید بعلت نیاز به دیگ بخار در محل اجرا، استفاده از کف قیر درجا عملا غیر اجرائی بود.
با توجه به رشد چشمگیر مواد شیمیایی جدید به خصوص مواد پلیمری در اجرای پروژه های عمرانی و اهمیت و تأثیر این مواد در تثبیت خاک های ضعیف، اخیرأ علم شیمی و پلیمر را به علم عمران نزدیک کرده است. الیاف پلیمری به دلیل اجرای آسان و ماندگاری بالا و عدم ایجاد مشکل در شرایط اشباع بسیار مورد توجه مهندسین عمران قرار گرفته اند . همچنین خواص فیزیکی نسبتأ مطلوب از جمله ویژگی هایی است که باعث پرمصرف گشتن این محصولات شده است. همچنین این گروه ازمواد دارای وزن مخصوص پایین و پایداری خوب در مقابل مواد شیمیایی هستند.
مکانیزم تثبیت خاک با سیمان شبیه مکانیزم تثبیت خاک با آهک است با این تفاوت که در تثبیت خاک با آهک بخشی از مواد پوزولانی برای فعل و انفعال شیمیایی خاک با آهک از طریق خاک تأمین می شود، در صورتی که مواد پوزولانی برای تثبیت خاک با سیمان به صورت بالقوه در سیمان موجود هستند و لزوماً نباید از طریق خاک تأمین گردد.مشخصات فنی خاک های تثبیت شده با سیمان بستگی به جنس خاک، مقدار سیمان، وزن مخصوص خاک تثبیت و کوبیده شده، کیفیت اختلاط سیمان و خاک، شرایط عمل آوردن مخلوط و زمان دارد.